توضیحات
خواص درمانی چای دارچینی
دارچين از نظر طبيعت طبق نظر حكماي طب سنتي ايران و هند، گرم و خشك است ونيروي دارويي ان تا 15 سال باقي مي ماند.
از نظر خواص معتقدند كه بسيار لطيف كننده و باز كننده گرفتگي ها و انسداد مجاري و فرح آور است. عفونت اخلاط را رفع مي كند و ترياق سموم حيواني، نباتي و معدني است و نيروبخش و مقوي است و براي خفقان،وسواس،وحشت، جنون و تقويت معده و كبد و رفع بد بويي دهان، قطع سرفه، تنگي نفس، رفع خشونت صدا، كه بلغم غليظ باشد،پاك كردن سينه و حنجره، باز كردن گرفتگي هاي كبد، رفع استسقا و ضد عفوني زخمها بسيار مفيد است.
استعمال آن به صورت خوردن در شربتها ومصرف با گردو به صورت روغن و ضماد و يا شياف و ماليدن به اعضا به صور مختلف امكان دارد.
ماليدن روغن آن به پلك چشم مفيد است. خوردن دم كرده ان با سركه و مصطكي براي سكسكه نافع است.
پماد آن براي رعشه و رفع تب و لرزهاي بلغمي و سوداوي و دانه بواسير و تسكين درد آن و عقرب زدگي مفيد است.
اگر ان را در دهان جويده برقضيب بمالند موجب التذاذ جماع باشددر گرم مزاجان ايجاد سردرد مي كند و براي مثانه مضرر است واز اين نظر بايد با كتيرا خورده شود.
مقدار خوراك آن از 20-8 گرم مي باشد.روغن آن بسيار گرم و خيلي خشك است و براي سنگيني و سردرد ودردهاي رحمي چه از طريق خوردن ان و چه با ماليدن نافع است.
قطره ان در گوش براي رفع سنگيني گوش و خوردن آن براي تقويت هاضمه ، نفخ،گاز معده،رفع يرقان و بواسير مفيد است .
به طور كلي در كتب طب سنتي خاور دور ،دارچين به عنوان بادكن، مقوي معده، قابض، تونيك، محرك و آرام بخش و دارويي براي ناراحتي هاي پس از زايمان تجويز مي شده است (استوارت).
(روا)مي گويد كه به طور كلي دارچين يك محرك عمومي است كه جريان خون را تسريع و تنفس را تحريك مي كند و موجب افزايش اغلب ترشحات بدن و تحريك هاضمه مي گردد.
از سرشاخه هاي جوان آن به عنوان قاعده آور و معرق استفاده مي شود.
در هند و چين از اين دارو به عنوان يكي از اجزا در تهيه داروهاي مركب ضد اسهال،صفرابر و تب بر به كار مي رود و براي معالجه اسهال و يرقان و مالارياي مزمن كه موجب بزرگي طحال شده مفيد است (مي نات).
(بركيل) معتقد است كه اين دارچين به عنوان جزئي از اجزاي داروهاي مركب براي سرفه و ناراحتي سينه مصرف مي شود .
دارچين سيلان:در هند و چين از پوست شاخه ها و اسانس آن به عنوان محرك هاضمه،محرك تنفس و محرك جريان خون استفاده مي شود.در شبه جزيره مالايا مصارف وسيع وسيع دارويي دارد. اسانس ان خاصيت جرم كشي قوي دارد ولي نظر به اثر تحريكي آن كمتر براي ميكروب كشي به كار مي رود.
دارچين در دور زياد به عنوان مواد مخدر سمي مورد توجه است.(كوئي زمبيگ و نادكارني)
دارچين سايگون: بيشتر مصرف ادويه دارد تا مصرف دارويي ،اين دارچين تند و گزنده وتونيك خاصي براي كليه مي باشد.براي سرما زدگي پا و دست و دل درد و شاش بندتجويز مي شود .
اثر ضد باكتريايي
اسانس دارچين بر رشد باكتري ايشرشياكلاي اثر بازدارندگي نشان داده است . بنابراين مي تواند بعنوان يك نگهدارنده طبيعي و ضد باكتري مناسب در فرآورده هاي گوشتي مورد استفاده قرار گيرد .
اثر ضد قارچي
علاوه براين دارچين خاصيت ضدقارچي بر قارچهاي آسپرژيلوس نايجر، آسپرژيلوس فوميگاتوس و آسپرژيلوس فلاووس نشان داده است .
از كاغذ پارافيني حاوي اسانس دارچين بعنوان يك بسته بندي فعال دربرابر فساد ناشي از ريزوپوس استولونيفر يا كپك سياه نان استفاده كردند. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد
كه مواد فرار حاصل از روغنهاي اساسي دارچين كه وارد فاز گازي اتمسفر بسته بندي مي شوند ، نقش ضدقارچي را ايفا مي كنند.
نتايج اين تحقيق نشان داد كه مي توان از فيلمهاي فعال توليد شده جهت بسته بندي مواد غذايي بخصوص محصولات نانوايي استفاده كرد .
اثر ضداكسايشي (آنتي اكسيداني)
براي عصاره پوست درخت دارچين واسانس آن نيز خاصيت ضد اكسايشي گزارش شده است .فعاليت بالاي ضد اكسايشي آن به حضور تركيبات فنلي نسبت داده شده است .
معمولا دارچين بعنوان ضد اكساينده طبيعي به غذا افزوده مي شود .
عصاره دارچين توانايي كاهش پراكسيداسيون ليپيد در سيستم بتاكاروتن / لينولئيك اسيد را دارد و قابليت بازدارندگي آن با ضد اكساينده ي شيميايي بوتيل هيدروكسي تولوئن به 100 قابل مقايسه است .ppm ميزان
امكان استفاده از دارچين بعنوان ضداكساينده طبيعي در كلوچه نيز گزارش شده است.
اثر بر قند خون
تعدادي از محققين بر اين اعتقادند كه مشتقات دارچين سنتز گليكوژن را تحريك كرده و باعث افزايش برداشت گلوكوز مي گردد. همچنين اين مشتقات گيرنده انسولين كيناز را فعال كرده و دفسفوريلاسيون گيرنده انسوليني كاهش مي يابد.
احتمالا بااين عملكرد دارچين در كنترل قند بيماران ديابتي نوع 2 و پايين آوردن سطح سرمي ليپيدها موثر است.
مطالعات ديگر نشان داده دارچين باعث كاهش سطح ليپيد در موشها از طريق مهار فعاليت 3-هيدروكسي 3-متيل گلوتاريل-كوآلياز مي شود.
از طرفي مشتقات دارچين در بيماران با افزايش وزن يا چاق كه در معرض ايجاد ديابت و بيماريهاي قلبي هستند، باعث كاهش استرس اكسيداتيو و كاهش عدم تحمل گلوكوز مي شود.
از سوي ديگر بدليل آن كه انسولين نقش كليدي در متابوليسم چربي را داراست، مصرف دارچين باعث بهبود در متابوليسم چربي درمحيط بدن مي شود.
سطح بالاي مواد آنتي اكسيدان موجود در دارچين سبب مي شود تا اين گياه به عنوان محافظ سلول در برابر آسيب هاي شيميايي شامل سموم محيطي ،كاهش دادن پراكسيدهاي ليپيدي و محافظت كبد در برابر انواع استرس ها عمل كند .
عصاره دارچين با اثر آنتي اكسيداني و افزايش ترشح انسولين در مادران ديابتي باعث كاهش قند خون در آنها وجلوگيري از تاثير ديابت بر سيستم عصبي جنين مي شود.
موارد منع مصرف
دارچين در موقعيتهاي با گروههاي سولفيدريل و آمينو واكنش داده و مسئول خصوصيات حساس كننده، التهابآور و سميت براي سلولها ميباشد.
تحقيقات سميتشناسي و فارماكولوژيك، نشان دهنده وجود خطر خاصي براي انسان نميباشند. تحقيقات انجام گرفته به وسيله Plant نشان ميدهد كه در سگهاي تحت آزمايش با دوزهاي بالا، استفراغ ديده شده است و اين مطلب، مشابه عوارض جانبي گزارش شده در انسان ميباشد.
شوراي اروپا در سال 1973، گونههاي مختلف دارچين را در ليست مواد، ادويهها و افزودنيهاي معمولي فصلي ذكر نموده و استفاده آنرا در مقادير كم مجاز دانسته است، با اين احتمال كه جزء فعال در محصول نهايي حذف ميشود. دوز مجاز جهت مصرف سينامالدهيد 25/1 ميليگرم بر كيلوگرم ميباشد
سينامالدهيد 5% در وازلين، محرك پوست ميباشد. اسانس دارچين، بعد از 48 ساعت تماس، در قسمت خلفي ران يك پسر 11 ساله ايجاد سوختگي درجه دوم نمود.
در سال 1988، Hausen بيان كرد كه سينامالدهيد، تركيبي است كه مسئول واكنشهاي آلرژيك مواد آرايشي و عطرها ميباشد. پيش از آن در سال 1920 كهير ايجاد شده به وسيله دارچين گزارش شده بود. اگرچه موارد باليني متعددي ثبت شده است، به نظر ميرسد كه تعداد واقعي عوارض جانبي كمتر برآورد شده است. عامه مردم عوارض جانبي مواد طبيعي را نسبت به مواد شيميايي به طريقي متفاوت باور دارند.
عوارض نشانهاي از عملكرد دارويي فرآورده و يا به عنوان يك بيماري عادي مانند آفت يا واكنشهاي آلرژيك بعد از تماس با اسانس دارچين يا پماد ، خميردندان، دهانشويهها و غذاها اتفاق ميافتند.
علائم اصلي عبارتند از: تورم و التهاب لبها و زبان، خارش، تاولي شدن مخاط دهاني. مواردي از گرانولوماتوز دهاني ـ صورتي و كهير هاي پوستي بعد از تماس با اسانس دارچين ميباشد.
واكنشهاي شديد مانند آنافيلاكس گزارش نشده است. تمامي موارد باليني بعد از قطع مصرف فرآوردههاي حاوي دارچين بهبود يافتند.
بايد احتياط نمود كه تتراسيكلين و ديگر تركيبات مشابه همراه با آن مصرف نشود
گزارش شده است كه «مقادير زياد دارچين» (مقدار نامشخص) در زنان باردار باعث ايجاد مت هموگلوبين در خون، وجود خون در ادرار، وجود آلبومين در ادرار ميگردد. سقط جنين گزارش نشده است
مصرف روزانه 100 قطره تنطور دارچين منجر به سقط جنين نميگردد. هرچند كه در كتب ديگري ذكر نموده است كه دارچين ميتواند موجب سقط گردد..
بعضی از محققان مصرف روزانه 2 تا 4 گرم پودر دارچین را توصیه مینمایند و بعضی دیگر معتقدند این مقدار باید بین 1 تا 6 گرم دارچین باشد، با اینحال توجه داشته باشید مصرف بیش از اندازه دارچین میتواند مسموم کننده باشد.
• افرادیکه مبتلا به سرطانهای هورمونی از جمله سرطان پستان هستند، نباید دارچین مصرف کنند
این ماده غذایی برای کودکان و زنان شیرده توصیه نمیشود
دارچین در بعضی از افراد خطر آسیب های کبدی را افزایش میدهد.
دارچین ممکن است با داروهای آنتی بیوتیک، دیابت، رقیق کننده خون، داروهای قلبی و بعضی دیگر از داروها تداخل داشته باشد، در اینباره با پزشک خود مشورت نمایید
افراد دیابتی که دارو مصرف میکنند ممکن است دچار افت شدید قند خون شوند.