توضیحات
خواص درماني
در فرهنگ گياه درماني و طب عوام ايران ، برگهاي اين گياه بصورت يك دم كردني ضد تشنج ، مدر و برطرف كننده تپش قلب و سرگيجه مصرف دارد . همچنين در درمان عوارض مختلفي چون سوءهاضمه ، نفخ ، بعنوان مسكن در تسكين دردهاي عصبي ، شل كننده عضلات شكم و تب بر استفاده مي شود . همچنين در احساس صداهاي مبهم در گوش موثر است.
در منابعي به اثر ضد ميكروبي اسانس به ليمو عليه ميكروفلور دندان (عمدتا نوع گرم مثبت)، مهار اثر تحريك كنندگي هيستامين واثر ضد اسهالي آن اشاره شده است .
طي بررسي ديگري از گياه فوق تركيبي به نام ( آكتئوزيد ) جدا كرده اند كه اثر آرامبخشي ضعيف و ضد تب از خود نشان داده است.
اخيرا نقش دمنوش گیاهی به لیمو در پيشگيري و كنترل جهشها و نقش آن بعنوان آنتي اكسيدان نيز مورد توجه قرار گرفته است .
اثر اين گياه در مهار رشد ايشرشياكلي و ميكرو باكتريوم توبركلوزيس و استافيلوكوكوس اورئوس و احتمالا از طريق تخريب غشاء سيتوپلاسمي اين باكتريها نشان داده شده است . پماد تهيه شده از اين عصاره قادر است بروز عفونت را در محل آلوده به تاخير بياندازد، ولي قادر به جلوگيري از بروز عفونت زخم نمي باشد .
به عنوان ادویه در مصارف خانگی برای خوشبو و معطر کردن گوشت، ماهی، انواع مربا، پوره و… به کار می‌رود. اسانس بهلیمو در صنایع عطرسازی و تهیه ادکلن کاربرد دارد.بعنوان طعم دهنده در صنعت نوشابه سازي بكار ميرود.
مصرف دمنوش گیاهی بهلیمو همچنین باعث تقویت حافظه می‌شود و دهان شویه برگ‌های آن برای جلوگیری از پوسیدگی دهان مؤثر است. همچنین می‌توان پودر برگ‌های خشک شده آن را به بستنی اضافه کرد
موارد منع مصرف
در بیماران دچار نارسایی کلیوی و همچنین در دوران آبستنی و شیردهی باید از مصرف زیاد به لیمو اجتناب کرد. استفاده موضعی به لیمو ممکن است باعث حساسیت پوستی شود.
